عملکرد موفق اورینگ بستگی به طراحی مکانیکی صلبی دارد که بتواند نیروی مؤثری به اورینگ برای تغییر شکل مورد نیاز به آن وارد کند. این کار باعث ایجاد تنش مکانیکی محاسبه شده‌ای بین نقاط تماس اورینگ می‌شود. تا زمانی که فشار سیال داخل محفظه از تنش تماسی اورینگ بیشتر نشود، نشتی ایجاد نخواهد شد. فشار داخل محفظه از طریق اورینگ فشرده شده، منتقل خواهد شد و در نتیجه هر چه فشار داخل محفظه بیشتر شود، تنش تماسی نیز بیشتر خواهد شد. به همین دلیل تا زمانیکه اورینگ دچار شکست مکانیکی نشود به راحتی می‌تواند محفظه را آب‌بند نگه دارد. متداول‌ترین عامل شکست عملکرد اورینگ‌ها، اکستروژن یا کشیده شدن اورینگ بین قطعات جفت شونده است.
آب بندی به گونه ایی طراحی می‌شود که بین سطح آب‌بندی شونده و اورینگ یک تماس نقطه ای ایجاد گردد. اینکار باعث ایجاد یک تمرکز تنش موضعی بالا شده که به حفظ فشار بالای داخل محفظه کمک می‌کند، به گونه‌ای که مقدار آن از تنش تسلیم بدنه اورینگ فراتر نمی‌رود. ساختار منعطف و لاستیکی اورینگ‌ها به کاهش اثر نواقص موجود در سطوح کمک می‌کند، با این حال داشتن یک کیفیت سطح خوب برای آب‌بندی قابل اطمینان الزامی است، مخصوصاً در دماهای پایین که عملاً لاستیک به دمای انتقال شیشه رسیده و در حقیقت تبدیل به نوعی ساختار بلوری می‌گردد. در عملکردهای ساختار دینامیک یا اورینگ‌هایی که بر روی سطح می‌لغزند و حرکت دارند، پرداخت نهایی سطح بسیار اهمیت دارد. اگر سطح بیش از حد زبر باشد باعث آسیب دیدن و سایش اورینگ شده و اگر بیش از حد صاف باشد به آب‌بند اجازه روانکاری توسط فیلم مایع را نخواهد داد.